Светите Седмочисленици не се само проповедници на една вера, туку тие беа и духовници, свети луѓе. Такви ни се претставени во нивните најрани животописи и преку нивните богослужбени последованија. Пред сѐ, тие цврсто веруваа и ја исповедаа својата вера во Бога. Тие, според својот живот, беа чисти и свети. Тие беа маченици, подвижници и чудотворци.

Свети Кирил Философ: неговата ученост е исклучителна, неговата мудрост е извонредна, неговата целомудреност е неискажлива, неговата трудољубивост е исклучителна, неговата волја е неуништлива!

Свети Методиј Солунски: неговото благочестие е достојно за пофалба, неговата ревност е рамна на апостолите, неговата предаденост на Божјата волја е себежртвена, неговата љубов кон еднородните словенски браќа е безгранична!

Св. Климент Охридски е најнадарениот, највдахновниот, најплодниот писател во својата епоха. Тој е вдахновен учител и красноречив проповедник. Под неговото перо се појавија многу пофални поуки за Господови, Богородични и светителски празници, многу општи слова за маченици и апостоли, бројни духовни песни и преводи на богослужбени книги. Делата на свети Климент сѐ уште не се откриени, ниту пак доволно проучени. На пример, научниците неодамна открија дека големиот светител напишал трипесници за Посниот триод. Се верува дека тој исто така учествувал во составувањето на Синајскиот требник, а кон крајот на животот го превел и Цветниот триод.

Духовната величина на свети Климент како градител на Словенската црква, величествено се истакнува во позадината на неговата архиерејска служба.

Во 893 година, на соборот во Преслав, Свети Климент бил назначен за епископ во Дремвицко-величката епархија. Оваа епархија ја опфаќала денешната Кичевска област и соседниот Охридски регион, а можеби и градот Дебар. Така тој станал првиот епископ словенски, со што биле поставени основите на словенската црковна ерархија.

Свети Наум го придружувал свети Климент во Девол како негов помошник. Неуморно работел во Преслав, каде основал училиште. Тој, исто така се прославил во светоста пред Бога и пред луѓето. Во 910 година починал во манастирот што самиот го изградил во близина на Охрид, каде се положени неговите мошти, преку кои сѐ уште се прават прекрасни чудеса.

Св. Горазд бил родум од Моравија и бил назначен од свети Методиј како негов заменик на Моравскиот епископски трон. Откако бил симнат и соборен од тронот, свети Горазд наишол на топло добредојде во словенските земји. Тој овде, во југозападните краишта, се оддал на проповед на Евангелието. Рускиот патеписец Виктор Григорович сведочи дека имало посветено црква и манастир на свети Горазд во близина на градот Берат во Албанија, каде што според неговите зборови, почиваат моштите на светителот. Најверојатно и свети Сава се подвизувал во овие краишта.

Св. Ангелариј бил еден од сопатниците на свети Климент по нивното протерување од Моравија. Исцрпен од прекумерна работа, тој починал во Плиска кратко време по пристигнувањето во јужните словенски земји.

На словенското небо нема посветли имиња и посјајни образи од оние на светите Седмочисленици.

Нивното дело е величествено, гигантско, исклучително и бесмртно, како за нашиот народ, така и за сиот словенски свет!

Затоа, додека ние денес достојно го славиме споменот на светите Седмочисленици и нив ги величаме со пофални венци за нивното дело, да се покажеме достојни за нивните завети и да се уподобиме на нивните животи.

А кои се нивните завети? Тоа се: вера во Бога, цврсто исповедање на православието и љубов кон знаењето и просветата. Времето во кое живееме има потреба од луѓе со нивната духовна сила, со нивната духовна култура.

Околу нас не гледаме нешто многу утешно, не ја гледаме силната вера и надеж во Бога на светите Седмочисленици, не го гледаме нивниот идеал и нивното несебично служење на народот. Затоа, да ги свртиме нашите погледи кон нив, творците на нашата духовност, кои со Евангелието и крстот го подигнаа и разубавија духот на нашиот народ. Каква посрдечна, подлабока и поискрена почит би можеле да им оддадеме на светите Седмочисленици од онаа, да останеме верни на нивните завети. Тие нека бидат вечни, како што ние ќе ги почитуваме како молитвените застапници на нашиот народ пред Бога, за да биде тој просветлен и возвишен, благочестив, општествено здрав, духовно укрепен и срдечно да служи на делото на мирот и општочовечкото братство.

„Непоколебливи столбови на Словенската црква и боговдахновени поборници на нашето слово… молете се на Христа Бога да ја утврди нашата Црква и да им даде мир и голема милост на нашите души“. Амин!