Крај реките вавилонски – таму седевме и плачевме кога ќе се сетевме на Сион;
на врбите, среде Вавилон, ги закачивме нашите харфи.
Зашто таму, оние што нè заробија и одведоа, побараа од нас радосна песна, велејќи ни: „Пејте ни од песните сионски!“
Како да запееме на туѓа земја песна Господова?
Ако Те заборавам тебе, Ерусалиме – нека ме заборави мојата десница,
ако не те помнам Ерусалиме и ако не те поставам над секоја моја радост, нека се залепи јазикот мој за непцето мое.
Во денот на Ерусалим, сети се Господи на синовите Едомови кога тие говореа: „Разрушете, разрушете го до темелите негови!“
Ќерко вавилонска – пустителке! Блажен е оној, што ќе ти врати за делото што ни го направи!
Блажен е оној што ќе ги зграби и ќе ги разбие од камен децата твои.
Псалм 136
